آیا ارتودنسی تک دندان مناسب من است؟

بعضی افراد تمامی دندان هایشان صاف و مرتب است اما تنها یک دندان باعث شده است که طرح لبخند آنها دچار اشکال شود. این امر ممکن است بر میزان اعتماد به نفس افراد اثر بدی بگذارد که در این صورت ممکن است برای درمان، تنها از ارتودنسی تک دندان استفاده شود. در ادامه با مجله ارتو بلاگ همراه باشید.

دلایل اهمیت ارتودنسی تک دندان

اگر حتی یک دندان به درستی در جای خود قرار نگرفته باشد، مکن است باعث بروز مشکلاتی مانند پوسیدگی دندان ها، اختلال در هضم و جویدن دندان ها، مشکلات تکلم، سردرد، بروز مشکلات مفصل ـ گیجگاهی و سایر مشکلات دندانی شود؛ بنابراین درمان تک دندان نیز حائز اهمیت است.

نکات مهم در ارتودنسی تک دندان

نکات مهمی که در ارتودنسی تک دندان وجود دارند، عبارتند از:

• نکته مهمی که در ارتودنسی تک دندان وجود دارد این است که در ارتودنسی ثابت باید همه دندان ها تحت درمان با براکت ها قرار بگیرند تا جا به جایی دندان ها رخ بدهد.
• اگر در کنار مشکل دندانی، فک بیمار هم به درمان نیاز داشته باشد، ارتودنتیست در حین ارتودنسی یک دندان به درمان فک نیز اقدام خواهد کرد.
• طول دوره درمان با ارتودنسی تک دندان، با توجه به نوع ناهنجاری و شدت آن، شرایط بیمار و موقعیت دندان می تواند در افراد مختلف متغیر باشد.
• ارتودنسی تک دندان نیز قابلیت برگشتن به حالت قبل را دارد؛ بنابراین طول دوره درمانی را به طور کامل طی کنید.

انواع روش های درمانی ارتودنسی تک دندان

ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که در صورتی که تنها یک دندان به ارتودنسی نیاز داشته باشد، از چه نوع ابزارهای ارتودنسی ( ثابت یا متحرک) برای ارتودنسی تک دندان می توان استفاده کرد؛ پس در اینجا روش های ارتودنسی تک دندان را برای شما ذکر می کنیم.

• ارتودنسی ثابت:

ارتودنسی ثابت یکی از انواع روش های درمان با ارتودنسی است. لوازم ارتودنسی در این روش به طور ثابت بر دندان ها قرار می گیرند. این روش به همکاری بیمار با ارتودنتیست متکی نیست. در متن زیر به ذکر انواع ارتودنسی ثابت می پردازیم:

• ارتودنسی فلزی:

در سیستم ارتودنسی فلزی براکت ها تا پایان دوره درمانی به طور ثابت بر دندان ها باقی می مانند و تنها کش های ارتودنسی در هر چند جلسه یکبار تعویض خواهند شد. سیم های ارتودنسی به وسیله کش ها به براکت ها متصل می شوند تا با اعمال نیرو به دندان ها باعث جا به جایی آنها شوند.

• ارتودنسی لینگوال:

ارتودنسی لینگوال به نام «ارتودنسی نامرئی» نیز شناخته می شود زیرا براکت، سیم و کش های ارتودنسی در این روش برخلاف ارتودنسی سنتی بر پشت دندان ها چسبانده می شوند.

این سیستم نسبت به سایر روش های ارتودنسی ثابت زمانبرتر است و امکان تحریک زبان، دهان و قسمت های داخلی گونه ها در آن وجود دارد که برای کاهش درد می توان از موم  ارتودنسی استفاده کرد.

• ارتودنسی سرامیکی:

براکت های ارتودنسی سرامیکی از جنس کامپوزیت یا سرامیکی هستند. براکت های این سیستم امکان انتخاب رنگ های متنوعی را برای بیماران فراهم آورده است. براکت های ارتودنسی سرامیکی نسبت به ارتودنسی لینگوال ارزان تر هستند اما به دلیل اینکه براکت ها زمینه بیشتری برای ترک خوردن و لکه پذیری دارند، باید بیشتر از سایر روش های ارتودنسی در استفاده از آنها جوانب احتیاط را رعایت کرد.

• ارتودنسی دیمون:

ارتودنسی دیمون از براکت های شفاف و سرامیکی تشکیل شده است که برخلاف ارتودنسی فلزی با استفاده از یک مکانیسم خودکار سیم های ارتودنسی به براکت ها متصل می شوند.

این سیستم نسبت به ارتودنسی سنتی در اصلاح ناهنجاری های شدید دندانی به روش موثرتری عمل کرده است و احتمال برگشت ناهنجاری در این روش نسبت سایر روش های ارتودنسی کمتر است.

• ارتودنسی متحرک:

ارتودنسی متحرک قابلیت جا به جایی دارد و استفاده از آن برای بیمار راحت تر است. اگر بیمار به ارتودنسی متحرک نیاز داشته باشد، این دستگاه در مدت زمان کوتاه تری می تواند برای درمان مورد استفاده قرار بگیرد.

• ارتودنسی اینویزیلاین:

ارتودنسی اینویزیلاین برای درمان مشکلات و ناهنجاری های شدید دندانی نمی تواند مناسب باشد. پلاک های ارتودنسی اینویزیلاین با عکسبرداری ۳ بعدی طراحی و ساخته می شوند. بیمار می تواند این پلاک ها را در هنگام غذا خوردن و مسواک زدن از دهان خود خارج کند و در طول شبانه روز این پلاک ها باید ۲۲ ساعت مورد استفاده قرار بگیرند.

پلاک ها هر دو هفته یکبار تعویض می شوند و این روند تا پایان پروسه درمانی ادامه دارد. این سیستم به دلیل اینکه در آن از هیچگونه سیم و فلزی استفاده نشده است، باعث ایجاد زخم در دهان نمی شود و این از فواید مهم ارتودنسی اینویزیلاین به شمار می رود.

• سایر پلاک های ارتودنسی:

پلاک متحرک (Z) شکل، پلاک های فانکشتال و پلاک های نگه دارنده نیز می توانند برای درمان تک دندان مورد استفاده قرار بگیرند که هر کدام از آنها کارایی خاص خود را دارند.

• ارتودنسی با لیزر:

اگر تک دندان به درمان نیاز داشته باشد، ارتودنتیست با استفاده از لیزر، دندان را تراش می دهد تا باعث صاف شدن آن شود. اما این روش به دلیل مشکلاتی که برای دندان ایجاد می کند توسط ارتودنتیست ها به بیمار توصیه نمی شود.

• ارتودنسی تک دندان نیش:

دندان نیش که در گوشه دندان قرار دارد، نقش بسزایی در زیبایی افراد ایفا می کند. اگر دندان نیش جلو آمده یا خارج از قوس دندانی باشد، ارتودنتیست ها تا حد لزوم از کشیدن دندان نیش خودداری می کنند؛ زیرا نبود دندان نیش می تواند باعث عمیق شدن خط لبخند، فرو رفتن دندان ها و دیگر مشکلات دندانی شود.

پس اگر ارتودنتیست نتواند دندان نیش را در یک موقعیت مناسب قرار دهد یا اینکه اگر ارتودنسی باعث شود دندان های مجاور دچار آسیب شوند، در این صورت دندان نیش کشیده می شود و جای خالی آن با ایمپلنت پر می شود.

• ارتودنسی تک دندان کج:

اگر تک دندان شما کج باشد نمی توان با استفاده از ارتودنسی ثابت به درمان آن پرداخت بلکه باید از ارتودنسی متحرک یا پلاک های متحرک برای درمان استفاده کرد.

سایر مقالات 👈 ارتودنسی طرح لبخند

هزینه ارتودنسی تک دندان

هزینه ارتودنسی تک دندان به عواملی چون روش درمانی ای که ارتودنتیست برای درمان انتخاب می کند، طول دوره درمان، سن بیمار، میزان دستمزد ارتودنتیست و درمان های جانبی بستگی دارد.